دوربین4

دوربین مداربسه  اصفهان همین واقعیت باعث شده است که سازمان‌های حقوق بشری بر لزوم نظارت بر عملکرد خودِ دوربین‌ها و صحت فرآیندهای فنی ضبط، نگهداری و ارائه تصاویر تأکید کنند.در دهه اخیر، فناوری پیش‌بینی جرم یا پیش‌جرم نیز پا به عرصه گذاشته است. در این رویکرد، ترکیب داده‌های ویدئویی با الگوریتم‌های تحلیل رفتاری، می‌تواند احتمال وقوع یک جرم را پیش از آنکه رخ دهد شناسایی کند. این مفهوم که به "پیش‌بینی مجرمیت" یا "Predictive Policing" معروف است، در ابتدا ایده‌ای علمی-تخیلی به نظر می‌رسید اما اکنون در برخی کشورها از جمله ایالات متحده، چین و انگلستان در حال اجراست. سیستم‌های مجهز به هوش مصنوعی، چهره‌ها، حرکات، ریتم راه رفتن، جهت نگاه، و حتی تنش عضلات صورت را تحلیل می‌کنند تا الگوهای ناهنجار را تشخیص دهند.اگر فردی در یک ایستگاه مترو بدون هدف حرکت می‌کند، چندین بار مسیر خود را عوض می‌کند و با اضطراب اطراف خود را می‌پاید، سیستم ممکن است او را به‌عنوان یک عنصر مشکوک طبقه‌بندی کرده و به مرکز کنترل هشدار دهد. این سطح از تحلیل، گامی بسیار فراتر از صرفاً نظارت دوربین مداربسه اصفهان بصری است و وارد قلمرویی می‌شود که انسان‌ها را نه به واسطه اعمالشان، بلکه به دلیل احتمال رفتار آینده‌شان تحت کنترل قرار می‌دهد.این موضوع واکنش‌های شدیدی را از سوی فیلسوفان، جامعه‌شناسان و فعالان حقوق بشر برانگیخته است. آن‌ها معتقدند چنین نگرشی، یادآور جامعه‌ای است که فیلسوف فرانسوی میشل فوکو آن را «پانوپتیکون» نامید. در مدل پانوپتیک، انسان‌ها دائماً در معرض دیده شدن قرار دارند، بدون آنکه بدانند دقیقاً کی و کجا دیده می‌شوند. در این وضعیت، خودکنترلی جای آزادی را می‌گیرد و افراد، برای پرهیز از احتمال مجازات، رفتاری می‌کنند که ممکن است دیگر آزادانه نباشد.از نظر فلسفی، جامعه‌ای که در آن افراد تحت نظارت دایمی هستند، ممکن است به ظاهر امن‌تر باشد، اما در عین حال آزادی‌های بنیادین انسان را به چالش می‌کشد. ایده‌ی آزادی بیان، آزادی حرکت، حتی آزادی در تفکر، در چنین جامعه‌ای به‌تدریج تضعیف می‌شود. دوربین مداربسه  اصفهان